Milli Takım, hepimizin takımı… Tabi ki herkes başarılı olmasını ister. Ancak şu aşamada bu çok zor. Bir kere bu kadroda sonuçlar değişmese de, hiç bir değişim yaşanmıyor. Kalecimiz aynı golleri yemeye devam ediyor, ama hep kalede… Kendi takımında da, ulusal takımda da yükü hep o çekti. Kolay mı? Zor…
Defansımız aynı açıkları veriyor, ama hep aynı 4’lü… Forvetimiz ise gol atmayı bırakın, arada bir değişirken, arada bir de kaleyi buluyor. Demek ki ortada bir uyumsuzluk var.
Ben, Milli Takım’ın uluslararası maç eksiği olduğunu düşünüyorum. Bir hikaye anlatıyım. Eskiden bir mahalle takımımız vardı. Hani mahallenin en iyi futbol oynayanlarının içine girmek için mücadele ettiği takımlardan… Mutlaka sizin de anılarınızda bir mahalle takımınız vardır. Bu takımla biz her hafta komşu mahalle ile maç yapar, genelde kaybederdik. Ancak maç yapmayı bırakmadık ve yenmesini öğrendik. Zamanla kaybetmemeyi de…
Ne Romanya, ne Macaristan dünya ölçeğinde esamesi okunmayan takımlar. Alın bakın Hollanda, Romanya ile nasıl bir maç yaptı, izleyin…
Şuna da bakmak gerekli… Gerek Romanya, Gerekse Macaristan takımlarının, teknik mücadeleden çok oyuncularının mücadele ve takımdaşlıklarına bakmak gerekli… Her zaman söylenir. “Başarıya doymuş, beklentisi kalmamış ve maddi açıdan istediği herşeyi elde etmiş oyuncular ile bir yere kadar gidersiniz” derler. Ben bu görüşün gerçek olmadığına inanırım, ya da inanmak isterim. Çünkü Milli Takım, farklı bir kulvardır.
Teknik açıdan futbolcularımızın dünyanın en yetenekli oyuncularından olduğu görüşüne katılırım.Ama eksiğimiz dünyanın en yetenekli futbolcularının yaptığı idmanları yapmamak,onların futbola baktığı gibi bakmamak ve onların futbolla yaşadığı gibi yaşamamak.
Abdullah Avcı’nın işi çok zor. Artık gurbetçi ya da kendi liglerimizde oynamış olsun, yeni yüzler bulmak zorunda…
http://zoomlabakalim.blogspot.com
