Enis Fosforoğlu – Fosforca
Merhaba. Konservatuar bitirme sınavında sıramızı bekliyorduk. Bir arkadaş Oidipus’tan “Haberci”yi hazırlamıştı. Olimpos dağından koşarak gelmiş olacak ve sahneye girdiği anda diz çökerek, nefes nefese ama anlaşılır bir şekilde ve coşku içinde anlatmaya başlayacaktı… Koşarak gelirken de, “Tebailileeeer” diye bağırması gerekiyordu. Sınav sırası ondaydı. Numarası okundu, adı söylendi… Bizimki yok… Başladık aramaya… Sınav heyeti o zamanın en ünlü tiyatro hocaları… Cüneyt Gökçer, Mahir Canova, Salih Canar… Ara tara arkadaş yok. Sınav heyecanını kaldıramadı mı, kaçtı gitti mi, başına bir şey mi geldi bilmiyoruz… Sınavlar durdu. O sırada çoook uzaktan bir ses gelmeye başladı:
-Tebaaaaailileeeeeer! Amanın bu bizimki… Ses Cebeci meydanından geliyor. Arkadaş gerçeğe uygun olsun diye Cebeci’ye çıkmış, oradan koşarak geliyor… Bu “Tebaililer” dedikçe Cebeci’liler şaşkın birbirlerine bakıyorlar. Neyse, okul bahçesine ulaştı, büyük kapısından girdi, koridorlara geçti, nefes nefese koşuyor; koşarken de bağırmaya devam ediyor… Sahne kapısına vardığında gözleri yerinden fırlayacakmış gibiydi, suratı morarmıştı ve son bir hamleyle kendini içeri attı… Çöktü, Olimpos dağından koşarak gelmiş bir haberci olarak konuşmaya, haberini anlatmaya başlayacaktı. Önce bir hitap gerekliydi:
-Sizler ki, bu ülkenin en ünlü büyüklerisiniz!..
Diyemedi… “Haaaah haaa huuuu” gibi nefesler çıkarıp, “Siziloskobüüüü…” gibi bir şey söyleyip, nefes alıp vermeye devam etti… Aşağıdan Mahir Bey’in sesi duyuldu:
-Perde!
Aşırı konsantrasyon nedeni ile sınav parçasını oynayamadı…
***
Drama derslerinde anlatırım; duygu önemlidir, konsantre olmak gerekir ama dekoru yıkacak bir duygu ve yanlış bir konsantrasyon, oyuncuyu yanlışa götürür.
Toplumumuzda bir çok alanda gaz- tuz başarı getirir gibi görünüyor da, Cebecililere “Tebaililer” diye bağırırsan olmaz… Sahneye kulisten gir ve iki metrede on kilometre koşmuş gibi duygulan… Ama gerçekten duygulan…
***
Yine güncel hayatımızda “gibi yaparak yaşamak” da moda oldu… Sahicilik azaldı… Bütün bunların Kadıköy’le ne ilgisi mi var? Bunlar hayata dair… Ve Kadıköy hayattır…